Terug naar: Probleemoplossende Hulpmiddelen
Wie ben ik?
Connie Rios, Huna-lerares, waarbij ik de Ka Hana Pono cursus heb gedaan heeft een iets andere indeling voor de zelven die ik als heel verhelderend heb ervaren. Vanuit de King/Long indeling gaan veel mensen zich afvragen wie ze nu eigenlijk zijn. Ku, Lono en Kane zijn aspecten van bewustzijn en we identificeren ons vaak het meest met Lono, het midden zelf. Hierdoor gaat het lijken alsof Ku en Kane afzonderlijke entiteiten zijn. Dit is niet het geval. De benadering van Connie Rios kan hierbij helpen. Zij zegt dat we geestelijke wezen zijn, spirituele wezen, die hier op aarde een menselijke ervaring hebben. Je bent NIET een menselijk wezen met af en toe een spirituele ervaring. Je bent een spiritueel wezen dat momenteel de menselijke conditie ervaart. Connie zegt dat, door je opnieuw te identificeren met je goddelijke kern het hele menselijke gebeuren in een nieuw licht komt te staan.
Oefening: Denk eens na over de uitspraken: Ik ben een goddelijk wezen. Mijn diepste wezen is goddelijk. Ik ben/heb een goddelijke kern. Ik ben geest/spirit. Kun je je daarin vinden? Of juist niet?
Onze ware identiteit is dat we kinderen van God zijn en daardoor Goddelijk.
Dit komt overeen met wat we vanuit oosterse leringen kennen als ‘de waarnemer’. We zijn niet ons lichaam, we zijn niet onze gedachten, we zijn niet onze emoties. We zijn die ongrijpbare waarnemer. Dat is die kern waar Connie het over heeft.
Dit Goddelijke Zelf heeft 3 aspecten die hem in principe ten dienste staan. Dit zijn mana’o (ons intellect of verstand), pu’uwai (emoties) en Na’au (buikgevoel/instinct).
Mana’o – verstand
Over Mana’o zegt Connie dat onze gedachten onze realiteit vormen. Iedere gedachte die we hebben, ieder woord dat je zegt is levenschenkend of dodelijk. Er is geen tussenweg, er is geen grijs gebied. Gelukkig zijn je gedachten het makkelijkst om te veranderen en twee gedachten kunnen niet dezelfde ruimte innemen en je emoties volgen je gedachten.
Oefening: Hoe denk jij over de uitspraak dat twee gedachten niet tegelijkertijd gedacht kunnen worden?
Pu’uwai – je emotionele zelf
Wanneer je je ongelukkig voelt is de oplossing van Connie om jezelf te vragen “Wat moet ik liefhebben in deze situatie?”
Je eerste antwoord zou altijd moeten zijn: Mijzelf!
Houd van jezelf omdat je bijvoorbeeld niet opgeeft. Als mensen hebben we allemaal ervaringen gehad, situaties gekend, waarbij we er een potje van gemaakt hebben. Maar we gaan door. We geven niet op. We proberen het beter te doen.
Na’au – instinct/buikgevoel
Volgens de leraressen van Connie is dit het aspect van de menselijke beleving waarin de oude Hawaïanen het meeste vertrouwen in hadden voor het nemen van beslissingen. Dit is logisch, want je verstand (Mana’o) is eigenlijk nooit in het heden. Mana’o wil alles beredeneren op basis van gegevens uit het verleden of allerlei toekomstige mogelijkheden incalculeren. Om dezelfde redenen zijn je emoties ook niet te vertrouwen als raadgever. Na’au die het meest verbonden is met het lichaam is altijd in het heden. Als Na’au honger heeft, heeft het NU honger. Als het pijn heeft, heeft het dat nu. Niet morgen.
Wanneer je een besluit wilt nemen, haal dan alles ervan af dat niet nu is. Stel ik wil verhuizen en ik bekijk een ander huis. Mijn verstand gaat onmiddellijk aan de slag om de voordelen en de nadelen op te sommen. Mijn emoties werken echt niet mee. Ik voel me goed bij de voordelen en slecht bij de nadelen. Wanneer ik alles ervan afhaal wat niet ‘nu’ is (zoals mogelijk perfecte plek voor cursus geven vanuit huis [toekomst] of mogelijk heb ik de overweging dat de locatie wel eens averechts zou kunnen werken [gedachte gebaseerd op het verleden]), dan kom ik bij mijn buikgevoel. Dit gevoel verteld mij ‘ja’ of ‘nee’. Het lijkt totaal onlogisch, maar is in feite minder onlogisch dan wat je verstand je probeert wijs te maken want die gokt ook maar wat.
Schrijf emoties toe aan het ‘juiste’ zelf-deel
Wat Connie mij ook geleerd heeft, is om niet te denken in termen van “ik ben boos” of “ik ben verward” maar om die zaken toe te schrijven aan een van de drie aspecten van de menselijke conditie. Dus Pu’uwai is boos. Mana’o is verward. Hierdoor identificeer je je minder met die condities en lukt het beter om afstand te bewaren, waardoor je beter gecentreerd blijft en dichter bij je ‘ware zelf’. In feite is het ook meer waar omdat je ware zelf onaantastbaar en onveranderlijk is en altijd ‘groots’. Grootser dan we ons nu kunnen voorstellen.
‘Uhane Nui Aui – Ik ben Spirit Greatness
Connie Rios is van mening dat het doorgronden en toepassen van Huna staat of valt met het uitgangspunt dat je een goddelijk wezen bent. Het Hawaiaans hiervoor is: ‘Uhane Nui Au. Dit betekent: Ik ben Spirit Greatness
De vertaling van Spirit Greatness is lastig. De Nederlandse vertaling voor Spirit is Geest. Maar niet geest in de zin van gedachte of verstand. Maar eerder Geest in de zin van ziel, van een goddelijke entiteit. Waar het hier om gaat is je goddelijke essentie, je eeuwige, onsterfelijke ziel. Het gaat hier om wie je werkelijk bent. Ik heb verschillende vertalingen de revue laten passeren. Geestes Grootheid, Geestelijke Grootheid, Spirituele Grootheid. Het klinkt allemaal niet lekker. Een andere mogelijkheid is Goddelijke Vonk, maar zoals mijn broer opmerkte draagt het concept Goddelijke Vonk het idee van afgescheidenheid van God in zich wat niet juist is. lk heb er daarom maar voor gekozen om Spirit Greatness gewoon niet te vertalen.
Connie Rios over ‘Ik ben Spirit Greatness’:
“Jij bent in eerste instantie ‘Uhane Nui Au, Spirit Greatness, en je leeft om menselijke ervaringen op te doen en je bent niet hier op aarde gekomen als menselijk wezen om af en toe een spirituele ervaring te hebben.
In essentie ben je een goddelijk wezen, dat is wie je werkelijk bent. Dit is je ware identiteit. Wij zijn in de eerste plaats Geest (‘uhane), en we kennen drie aspecten van het menselijke bestaan – mana’o (intellect), pu’uwai (emoties) en na’au (buikgevoel/instinct/intuïtie)
Pono (staat van harmonie) wordt automatisch geactiveerd wanneer we identificeren met ‘unhane, en vervolgens de menselijke aspecten daarmee op een lijn brengen. De eenvoudigste manier om dit te doen is om deze simpele formule te onthouden:
Verbind nooit, maar dan ook nooit, een tijdelijke, menselijke conditie aan wie je werkelijk bent, namelijk ‘Uhane Nui Au.
Bijvoorbeeld: het is nooit “Ik ben in de war” of “Ik ben boos.” Het is “Ik ben Spirit Greatness. En vervolgens identificeer je welke van de drie aspecten op hol geslagen is, en je schrijft de tijdelijke conditie toe aan het dienovereenkomstige aspect. Dus: gedachten aan mana’o, emoties aan pu’uwai. Als in: “Mana’o is in de war op dit moment,” of “Pu’uwai voelt boosheid op dit moment.”
Hierdoor creëer je een kleine neutrale zone tussen jou en welke menselijke conditie dan ook en hierdoor zul je beter in staat zijn om je ten alle tijden te identificeren met wie je werkelijk bent. Deze neutrale zone is je kapu ruimte, je heilige ruimte, waarin je jezelf herkent zoals je werkelijk bent – ‘Uhane Nui Au.
Wanneer je merkt dat je uit de kano bent gevallen (niet in harmonie bent) , luister dan naar wat je zegt. Wanneer je jezelf vaak hoort herhalen: “Ik ben dit en dat en dat andere,” vraag je dan af of “dit, dat en dat andere” je kern (Spirit Greatness) vertegenwoordigt. Wanneer dat niet het geval is, verbind er dan niet het woord ik aan.
Identificeer je alleen met Spirit Greatness. Al het andere is een tijdelijke, menselijke conditie. Alle hana – het werk – begint van daaruit, nadat je bewust weer bent teruggekeerd op je eigen spirituele plek van zijn.