Terug naar: Probleemoplossende Hulpmiddelen
De grenzeloosheid van het bestaan
Het tweede Huna principe is KALA: Er zijn geen grenzen.
Met onze geest creëren we grenzen en limieten. Dit kan nuttig zijn. Zouden we totaal grenzeloos zijn, dan zouden we alles wat iedereen denkt en voelt ook denken en voelen. We zouden nog steeds onderdeel zijn van de oorspronkelijke eenheid en dus niet in staat zijn om het aardse spel te spelen. Echter, we hebben onszelf vaak zo ingesnoerd, dat we ons niet meer herinneren wie we werkelijk zijn. Het is dan handig om, indachtig het principe dat ‘de wereld is zoals je denkt dat hij is’, nieuwe grenzen voor jezelf te stellen. Dit principe houdt ook in dat alles mogelijk is als je maar kunt bedenken hoe en dat alles met elkaar in verbinding staat en dat er wederzijdse beïnvloeding mogelijk is.
Uit Kala (er zijn geen grenzen) volgen de subprincipes:
- Alles is met elkaar verbonden. Dit is een energetische verbondenheid: We houden niet op bij onze huid. Je energie reikt tot het ‘einde’ van het universum, dat rond is, dus alles komt vroeg of laat weer bij je terug.
- Alles is mogelijk (als je maar kunt bedenken hoe).
- Afgescheidenheid is een praktische illusie.
Je overtuigingen brengen de grenzen aan. Je kan denken ‘dat is voor bijna niemand weggelegd’ en ‘dat is zo moeilijk – daar moet je echt geluk voor hebben etc. Of je kunt denken “als één iemand het kan, dan kan ik het ook.”
Het lijkt misschien belachelijk om te stellen dat er geen grenzen zijn, omdat we overal om ons heen grenzen ervaren. Ons lichaam heeft een bepaalde lengte, de aarde heeft duidelijke afmetingen enzovoort.
Het principe dat er geen grenzen zijn, volgt uit het feit dat we leven in een oneindig universum. Een oneindig universum houdt in ‘oneindige ervaringen’ en zonder onderscheid, zonder grenzen, komt dat neer op geen ervaring. Vandaar het subprincipe dat afgescheidenheid een praktische illusie is. Wanneer we hier op aarde leven of dit aardse spel spelen, dan zijn grenzen of begrenzingen noodzakelijk, anders valt het spel niet te spelen.
Volgens Serge kahili King zijn er twee soorten grenzen: gefilterde en creatieve.
Creatieve grenzen zijn die grenzen, die begrenzende factoren, die het mogelijk maken om leven op aarde te kunnen ervaren. Om dit te verduidelijken vergelijkt hij het leven met een spelletje checkers. Checkers lijkt op dammen maar wordt gespeeld op een spelbord met 8×8 vlakken en er worden 12 zwarte en 12 witte stenen gebruikt. Jij zet jouw stenen op aan jouw kant van het bord en je medespeler doet dat aan de andere kant. Dan gaat het spel beginnen, volgens de vastgestelde regels. Je mag alleen over de donkere vlakken bewegen en alleen vooruit. Door ‘slaan’ verwijder je de stenen van je tegenspeler en wanneer je op het bord helemaal aan zijn kant bent gekomen, krijg je een dam. Dat geeft meer mogelijkheden.
Goed beschouwd lijkt dit spel wel een beetje op het leven. Je kunt gebeurtenissen ook niet terugdraaien. Je kunt alleen maar vooruit. Het idee van ‘momentum’ vindt je terug in de ‘dam’. En dan die verschrikkelijke regel: aanraken is zetten! Lijkt dat niet een beetje op de universele wet: de gedachte gaat aan de manifestatie vooraf?
Volgens King is er geen werkelijke beperking waardoor je niet al bij de start een dam zou kunnen opstellen. Je kunt ook achteruit bewegen of op de lichte vlakken gaan staan. Je kunt zelfs direct bij het begin alle stenen van de tegenstander wegpakken. Dat kan allemaal, maar je speelt geen checkers meer. De regels zijn beperkingen of grenzen die het mogelijk maken om het spel te spelen.
Door te leren zien dat de regels waarbij we ‘het spel’ spelen, geen werkelijke beperkingen zijn, krijg je een blikverruiming en dit maakt het mogelijk om op hetzelfde speelveld bijvoorbeeld schaak te gaan spelen.
Gefilterde grenzen zijn grenzen die creativiteit verminderen in plaats van die te bevorderen. Denk hierbij aan beperkende overtuigingen. Creatieve grenzen stellen je in staat ervaringen op te doen.
Het subprincipe dat alles mogelijk is, volgt uit het hoofdprincipe van grenzeloosheid. Je moet het wel geloven natuurlijk (eerste principe: De wereld is zoals je denkt dat hij is.)
Maar, je bent niet alleen in deze wereld en zoals jouw gedachten invloed hebben op je omgeving zo hebben de gedachten van anderen invloed op jou. Daarom kan het zinvol zijn om belangrijke dingen die je wilt bereiken niet aan mensen te vertellen die niet geloven in je plannen.
Uit dit principe van grenzeloosheid volgt dat wat mogelijk is voor één persoon, voor iedereen mogelijk is!
Oefening
Onderzoek eens een week of een maand het principe ‘er zijn geen grenzen’ en je gedachten daarover. Ben je aan het dammen en daar niet tevreden mee? Ga schaken, harten jagen of Catan koloniseren. Alles is mogelijk
Om te begrijpen dat er geen grenzen zijn is niet altijd even eenvoudig. Toch is het zo dat we in een oneindig universum leven dat geheel en al bestaat en is opgebouwd uit energie. Ons lichaam is opgebouwd uit energie. Dit is verdichte, tastbaar geworden energie. De lucht die we inademen is veel minder tastbaar, maar toch is ook lucht opgebouwd uit dezelfde energie als onze lichamen. Met onze gedachten creëren we energetische gedachtevormen en pikken we ook energetische gedachtevormen van anderen op.
In feite is het hele universum één groot energieveld waar we allemaal onderdeel van zijn en toegang tot hebben. Onderzoeksjournaliste Lynne McTaggart geeft in haar boek Het Veld (AnkHermes, 2004) een overzicht van recente wetenschappelijke ontdekkingen die aantonen dat er een allesomvattend energieveld bestaat dat mens en materie met elkaar verbindt.
Journalist Tijn Touber heeft hierover een excellent artikel geschreven dat gepubliceerd is in de Ode van november 2003. Het is zeker de moeite waard om dat artikel te lezen en te herlezen om greep te krijgen op het idee van grenzeloosheid en wat dit praktisch gezien voor ons inhoudt.
Wanneer je een tijdje gespeeld hebt met het idee dat er geen grenzen zijn, dan loop je onherroepelijk tegen grenzen aan. Overal zien we grenzen. Veelal zijn dit door onszelf gecreëerde grenzen. Door ons denken, door onze overtuigingen, beperken we onszelf. Denk maar aan veelgehoorde overtuigingen zoals:
- ‘Dat is voor bijna niemand weggelegd,’ met de onderliggende gedachte dat het echt niet voor jou is weggelegd.
- ‘dat is zo moeilijk – daar moet je echt geluk voor hebben.’
- ‘ik val op verkeerde mannen/vrouwen, ik heb gewoon geen geluk in de liefde.’
- ‘Daar ben ik niet slim genoeg voor, ik heb er de capaciteiten/de opleiding niet voor.’
- ‘Dat kan ik niet, dat laat mijn gezondheid niet toe.’
- ‘Financieel ga ik het nooit beter krijgen. Ik zit al aan het maximum in mijn uitloopschaal.’
Wanneer je een bepaalde situatie hebt die je niet bevalt, kun je eens gaan kijken naar je overtuigingen op dat vlak en als je die gevonden hebt, kun je die gaan veranderen.
Je kunt je afvragen of die overtuiging waar is. Is het echt een feit of is het een opinie? Is het een gedachte die door eerdere ervaringen is bevestigd? Kijk dan nu weer naar je huidige moment. Is die overtuiging op dit moment, in het heden, een geldende overtuiging of is die iets wat je hebt meegenomen uit het verleden? Je kunt zo’n overtuiging loslaten door deze te begraven op een strandje bijvoorbeeld of door de overtuiging op te blazen. Je kunt de overtuiging onderzoeken met The Work. Er zijn heel veel manieren om overtuigingen aan te pakken.
If there are no limits, then the universe is infinite. Some scientists like to speculate about multiple universes and even multiple infinities, but they are just playing with words. “Universe” means the whole thing, and “infinite” means, well, infinite. The idea of an infinite universe implies that all of it is everywhere and everywhen, which implies that every part of it is infinite. And that implies that you are, too. Which finally implies that you are always encountering yourself, in some guise or another. So it makes sense to be kind to your neighbor, because your neighbor is yourself
– The Ethics of Huna, Serge Kahili King