Koningin van Pentakels – heeft een groot hart
Maanden geleden, ergens in april 2015, stonden de Koninginnen van Staven, Zwaarden en Kelken te trappelen om te ontdekken hoe zij eruitzagen op ‘hun’ Shadowscape tarotkaarten en wat het boek over hen te zeggen had. De enige die zich totaal afzijdig hield en niets van zich liet horen was de Koningin van Pentakels. Ze was niet nieuwsgierig en ik denk dat ze al wist hoe de kaart eruit zag. Alles is immers energetisch met elkaar verbonden. Nu ik de kaart gezien heb, kan ik me voorstellen waarom.
“Dat haar, dat kán helemaal niet voor een Koningin van Pentakels. Dat is Koningin Staven haar!” – hoorde ik de Koningin van Pentakels zeggen. En gelijk valt ze weer stil. Ik krijg het gevoel dat ze de tekst uit het boekje ook niet vertrouwt. Dit maakt mij extra nieuwsgierig.
Uit het boek
De Koningin van Pentakels hunkert ernaar anderen te koesteren en te verzorgen. Zij is vrijgevig en beschikt over een warmte van geest die door haar ogen naar buiten straalt. De waaier van takken rond haar figuur doen denken aan de tienarmige Hindoe godin Durga, de belichaming van vrouwelijke creatieve energie. Ze is een toegewijde en betrouwbare beschermster, je kunt op haar rekenen. Ze is zeker in haar materiële bezittingen en haar positie in het leven. De Koningin van Pentakels zal haar steun geven aan iedereen die erom vraagt. Ze heeft kracht die ze put uit de eik waarvan zij een deel is (of die een deel van haar is). Ze is bereid de kracht te delen, die wordt getrokken uit de ondersteunende, gouden kracht van het leven en de warmte van de zon zelf in haar takken, en omgezet in pure energie. “Draag dit als teken en herinnering dat ik altijd hier ben,” zegt ze, en neemt een blad van een van de takken die zangerig ruisend om haar heen fluisteren. Zij zuchten in honderd stemmen, en griezelige harmonie van de geheimen die zij voor haar vasthouden.
Conclusie
Wij zijn er stil van, van de toelichting in het boek. Ten eerste is de omschrijving nogal wollig en dat bevreemd mij omdat ik de Koningin van Pentakels concreet en praktisch vind. De symbolen eik en zon doen mij denken aan Staven. De Koningin van Pentakels merkte op dat zij niet ‘ hunkert’ naar koesteren en verzorgen. Zij koestert en zorgt voor haar familie, haar vrienden en zichzelf, maar het komt niet voort uit ‘hunkeren’. Hunkeren duidt op een onbevredigde behoefte en dat is niet van toepassing op de Koningin van Pentakels. Zij weet wie zij is en wat ze heeft en wat ze wil. En als ze iets wenst, dan werkt ze daar naartoe, rustig en gestaag. Haar innerlijke kracht is een innerlijke zekerheid dat ze er mag zijn. Zelf zegt ze: “Ik heb het goed en ik gun dat anderen ook”. Haar helpen komt voort uit dankbaarheid voor wat ze heeft, en dat lijkt mij juist tegengesteld aan een onbevredigde behoefte.
Ook het aanreiken van het blad vond ik een beetje vreemd. Maar na enig nadenken, kon ik het wel plaatsen. De Koningin van Pentakels wordt neergezet als innerlijke kracht. We hebben allemaal deze kracht in ons en kunnen er uit putten wanneer we willen. We hoeven het ons alleen te herinneren. Een blad van en eik kan hierbij helpen.