Zwaarden Zes – Een uitweg uit de moeilijkheden
Uit het boek
Terwijl zijn ogen langzaam dichtvallen, voelt hij de zachte handen die hem optillen op de donzige gevederde rug. Hij voelt het spannen van de gespierde vleugels, het buigen van pezen en bot, en vervolgens een schok als de zwaan met een sprong opstijgt. Zijn eigen ledematen voelen kneedbaar, zijn wilskracht ondermijnd en weggeëbd als zij hoog met hem wegvliegt, en hij krult in een foetale omhelzing op haar rug. Hij is er tevreden over zich door haar te laten wegdragen.
De zwaan vliegt door de nacht. Haar vleugels lijken niet moe te worden. Ze lijkt niet te weten wat uitputting is. De gestage kracht in de ritmische slagen van haar vleugels en de warme, levende polsslag van haar hartslag onder zijn eigen borst lijken te sijpelen door zijn poriën en overgieten zijn wezen met een beetje van haar geest. Als de dageraad voorzichtige vingers van licht de lucht instuurt, scheurt hij eindelijk zijn ogen open om het snel passerende landschap ver onder hem te zien. Het land lijkt zo ver weg. Het is moeilijk te geloven dat een dergelijke miniatuur wereld zulke angsten en beproevingen kan creëren. De storm kraaien krassen schor als ze passeren, maar het geluid valt op dove oren. Hij wendt zijn blik naar voren en als de wolken wijken, kan hij zien waar de zwaan hem naartoe draagt. Hij glimlacht en grijpt zich vast aan haar rug met nieuwe kracht in zijn vingertoppen.
De zes van zwaarden is een reis weg van problemen. Het is een kans om te herstellen na beproevingen. Te veel verandering van een verbijsterende wereld, heeft wellicht moedeloosheid veroorzaakt, waaruit je een uitweg moet zien te vinden.
Conclusie
De afgebeelde persoon moe is, zo moe dat hij een hele nacht doorvliegt op de rug van de zwaan, eigenlijk niet weet waar de zwaan hem gaat brengen, maar hij is te moe om zich er druk over te maken. Wanneer hij in de ochtend zijn ogen eindelijk open krijgt, dan ziet hij dat het goed is. Dit doet mij echt denken aan mijn beeld van de eerste pioniers die naar Amerika vertrokken omdat ze thuis of vervolgd werden vanwege hun geloof, of zoals in Ierland door de mislukte aardappeloogst totaal geen overlevingskansen hadden. Je bent moe en je moet wel. Je weet niet wat je te wachten staat in die nieuwe situatie, maar blijven is geen optie. Ik vind die kraaien, die vaak gezien worden als voorboden van de dood, en die prominent aanwezig zijn op deze kaart, daarbij goed passen. De zwaan en de persoon vliegen daar overheen, er van weg, naar een beter leven. Kortom, de betekenissen van de Zwaarden Zes van Waite en Shadowscapes Tarot Zwaarden Zes komen met elkaar overeen. Maar bij de Shadowscapes versie voel ik de noodzaak van het vertrek beter.