Lastkorf
Zelfvertrouwen
DE LERING
In onze Indiaanse Traditie is er in deze moderne tijd nog maarweinig plaats voor de Lastkorf. De Traditionele Lastkorf is vervangen door kartonnen dozen die in de achterbak van een kleine reservaatsvrachtwagen worden opgestapeld. Als we willen zien hoe de Lastkorf oorspronkelijk werd gebruikt, moeten we terug reizen naar de tijd waarin onze mensen nog vrijelijk zwierven over Moeder Aarde en er nog geen hekken bestonden.Voordat het Spoor van Tranen het trotse Rode Ras in reservaten dwong, konden vrouwen hout gaan sprokkelen voor hun kookvuren of voor de Grootmoedervuren waarmee de tenten verwarmd werden. Deze verwarmingsvuren kregen hun naam doordat het hout ervoor klein genoeg was om door een Grootmoeder te kunnen worden gedragen. Het hout werd in een Lastkorf gedragen, waardoor de vrouwen de handen vrij hadden om knollen, Virginische kersen of kruiden voor het eten te verzamelen en vast te houden. Een Grootmoedervuur leek op een vuur van twijgen, en gaf veel warmte en weinig rook; rook kon de tent vullen en uiteindelijk ook de longen van haar bewoners. Een Grootmoedervuur verwarmt een tent zelfs ’s winters, en geeft de warmte en het licht die nodig zijn voor avondlijke activiteiten zoals de bereiding van de avondmaaltijd of het met kralen versieren van nieuwe mocassins.
Van Indiaanse vrouwen werd nooit gevraagd een last te dragen die zwaarder was dan hun Lastkorven konden velen. Wanneer de Lastkorf niet werd gebruikt, dan werd hij voor een ander doel buitenshuis opgehangen. Indiaanse etiquette verschilt zeer van die uit andere culturen, en gebruiken moesten door alle Stamleden worden geëerbiedigd.
Het is wel duidelijk dat er op de klep van een Tipi, Karnee of Wigwam niet geklopt kan worden zoals op een deur. Om toestemming te verkrijgen de Heilige Ruimte van een Indiaans verblijf binnen te gaan, of het nu een Navajo-hut, Tipi, Rotswoning of Aardwoning betrof, moest men lichtjes over de deur krabben. Daar elk onderkomen de Heilige Ruimte van een gezin was, mocht men niet binnenkomen als er geen antwoord kwam. Het gezin kon aan het eten zijn, een Familieraad houden, of gewoon een beetje.privacy willen. De beslissing werd altijd gerespecteerd. Niemand voelde zich op de teentjes getrapt, omdat het idee van Heilige Ruimte werd begrepen. Als er toestemming werd verleend om binnen te komen, diende de Lastkorf als geheugensteuntje voor de gast om zijn of haar persoonlijke klachten of problemen in de Lastkorf achter te laten voordat hij of zij de Heilige Ruimte van een ander binnenging. Dit gebruik werd in acht genomen, of de bezoeker kwam die woning nooit meer in.
Hulp bij verlichting van een last werd soms in de woning van Oudsten gegeven. Deze praktijk vormde een uitzondering op de regel om alle lasten buiten de deur te laten. Als iemand raad nodig had, ging hij of zij naar een Oudste, een familielid of Medicijnmens, en bracht dan als geschenk Tabak mee, of een deken, een Buffelkleed of een ander gepast geschenk, afhankelijk van de grootte van de gunst die werd gevraagd. De zaak werd gewoonlijk onder vier ogen besproken, en degene die raad zocht,moest drie dagen op de beslissing wachten. Op de vierde dag werd het antwoord gegeven. Tijdens de wachttijd van drie dagen rookte de wijze mens wiens raad was gevraagd dan het antwoord, of droomde de oplossing. Hoewel van deze wijze mensen niet meer werd gevraagd dan een ja of nee, grepen ze meestal de gelegenheid aan om de zoeker een lering te geven door een Verhaal te vertellen.
Als Groot Mysterie had bepaald dat de zoeker zijn of haar last nog wat langer moest dragen, zodat hij of zij een levensles zou leren, dan werd dit met gratie aanvaard en als karaktervormend beschouwd. In de wereld van vandaag zijn er vele zoekers die advies zoeken en dit dan weigeren op te volgen; in Indiaan Amerika waren de instructies van een wijs mens echter gewijd en heilig. Volgens de Stamwetten lag de last om antwoorden te vinden bij het individu en zijn vermogen om met de Voorouders en zijn Medicijnhelpers in verbinding te komen. Als een zoeker raad zocht, werd elke letter van de gegeven wijsheid geëerd.Lastkorven deden bij de Gemeenschap op vele manieren dienst.Als nuttige opbergsystemen voor hout, kruiden, knollen, Eikels,russen en bessen hielpen de korven de vrouwen om de tent of het kamp netjes te houden. Als de Beschermers van de woning herinnerden de Lastkorven iedereen eraan het geluk en de privacy van de Heilige Ruimte van elk gezin te eerbiedigen. Wanneer de Lastkorf aan de buitenkant van een woning hing, herinnerde hij elke bezoeker aan de karaktersterkte die nodig is om persoonlijke problemen opzij te zetten. Als iemand in een zwarte wolk van gepieker of behoeftigheid gehuld de woning van een ander betrad,werd dit als onbeleefd beschouwd. Het vergt karaktersterkte om in het hier en nu aanwezig te zijn en bereid te zijn een welkome gast te zijn. Als iedereen voordat hij of zij sprak of handelde rekening hield met de Heilige Ruimte van anderen, zou het evenwicht in alle situaties waar mensen met elkaar leven gemakkelijk gehandhaafd kunnen worden. Deze Lastkorven, als symbolen van de innerlijke kracht die nodig is om onze eigen raadgevers te zijn en onze eigen lasten te dragen zonder deze aan anderen op te dringen, leren ieder van ons nog steeds te vertrouwen op de waarde van onze eigenantwoorden, die we kennen door onze verbondenheid met Groot Mysterie en de Medicijnhelpers.
Zelfvertrouwen vormt de grondtoon in alle leringen van de Lastkorf. De lichamelijke kracht die nodig is om het aantal korven dat we kunnen dragen in evenwicht te houden, wordt het best ondersteund door gebruik te maken van hefboomwerking en de armen. Om mededogen te hebben met de lasten van anderen, en deze toch niet over te nemen, is een sterk hart vereist. Karaktersterkte is nodig om de problemen van anderen niet doorroddel of klachten nog groter te maken. Grote fijngevoeligheid is noodzakelijk om onberispelijk te kunnen timen wanneer en hoe anderen toegesproken dienen te worden. Persoonlijk evenwicht brengt het zelfvertrouwen mee dat we nodig hebben om in het hier en nu te zijn. Innerlijke kracht wordt geschapen door te vertrouwen op ons persoonlijk weten, en door pas dan op zoek te gaan naar advies wanneer we alle andere paden volledig hebben bewandeld. Wanneer de Kinderen van de Aarde leren zelfvertrouwen te hebben en onderling afhankelijk te zijn, zal onze gemeenschappelijke Lastkorf ooit in het Scheppingsvuur worden gegooid. De rook die uit dat Vuur zal oprijzen, zal betekenen dat alle gebeden van de Vijfde Wereld van Vrede worden verhoord.
DE TOEPASSING
Als je vandaag een Lastkorf draagt, zegt deze kaart dat je uit je innerlijke kracht moet putten en vol zelfvertrouwen moet worden.Je kunt de wereld veroveren wanneer je de lasten loslaat door te vertrouwen op je vermogen je eigen antwoorden te vinden.Problemen zijn geen lasten meer wanneer er oplossingen worden gevonden.
De Lastkorf leert ons ook onze smarten niet bij een ander op de deurmat te deponeren. Als we op onszelf vertrouwen en op onze verbondenheid met Groot Mysterie, zullen we ons potentieel vergroten. Als verwarring optreedt, en je advies nodig hebt, gebruik dit dan ook. Verspil niet de kostbare tijd van anderen als je niet van plan bent de aangeboden wijsheid te eerbiedigen. Weet ook dat het niet jouw taak is om de problemen van anderen op te lossen. Beroof anderen niet van hun recht op zelfvertrouwen.
In al deze gevallen dragen we slechts de lasten die we willen dragen. Als we er een goed gevoel van krijgen of ons belangrijk voelen wanneer we veel aan ons hoofd hebben, zouden we eens moeten kijken naar onze ideeën over belangrijkheid. De boodschap is dat we allemaal op onszelf kunnen vertrouwen en onze talenten moeten gebruiken om onze eigen oplossingen te vinden. Het beste antwoord is het antwoord dat opgaat voor alle reizigers op Het Heilig Pad.